خاطرات شخصی

همین حدودا بود که داخل فرودگاه منتظر تخلیه هواپیما بودیم.اخه هواپیما اومده بود اما به ما اجازه سوار شدن نمیدادن

هنوز وارد سالن انتظار نشده بودیم.همه خوشحال و سرخوش به دور و برمون سرک میکشیدیم.

لحظه خداحافظی حرفای برادرم رو به خاطر سپردم.کلی التماس دعا داشتن همه.

وارد سالن انتظار شدیم.انگار داشتیم از 7خان رستم رد میشدیم.چقد سخت بازرسیمون کردن.

همه جا باید داخل صف می ایستادیم.خیلی شلوغ بود.

وارد سالن شدیم, جا واسه نشستن نبود,فکر کنم ته سالن روی زمین نشستم!!!

همه گرسنه بودن.بوفه فرودگاه ساندویچ هاش رو به تمومی بود که یکی از اخر سالن داد زد: اقا ساندویچا تاریخشون گذشتس!!!!

چندتا نون با خودمون برده بودیم همونا رو خوردیم, ولی خب 3,4 تا نون کجا 10 نفر ادمو سیر میکنه!!!!

وارد سالن دوم شدیم,همه خسته و خواب آلود بودیم

بالاخره بعد حدودا2 ساعت گفتن بیاید برید سوار اتوبوسها بشید تا به سمت هواپیما حرکت کنیم

وقتی رسیدیم پای پرواز,دوباره اتوبوس سرو ته کرد و دور زد به طرف فرودگاه

دوباره برگشتیم سالن انتظار,باز هم منتظر موندیم

فکر کنم 30min نشستیم که باز گفتن برید و سوارشید

روی صندلی ها نشستیم,مهماندارا فیلیپینی بودن,یه اقاهه ای بود مامانم اینا

میومدن یه کاغذ دستشون,از رو گاغذ میپرسیدن: گوشت؟موخ؟(گوشت-مرغ)

منم که مثلا دیپلم زبان دارم کلاس میومدیم میگفتم meat

a y t a n

ساعت11:42---6 فروردين 1392

سلام

ممنون که سر زدی تشکر

من همون تنهایی هستم

به وب غریبه ها اصلا سر نمیزنم

ولی نمیدونم چی شده که شکا برام نظر گذاشته بودین و برات دعوت نامه فرستاده بودین

منم به رسم ادب سر زدم و لینکتون میکنم

یا حق
پاسخ:خوشحال شدم که سرزدید